Het mag niet verwonderlijk zijn, ben vanochtend ietwat brakjes. Kom dan ook wat moeilijk op gang. Even na elven besluit ik maar even stevig te lunchen en warm wat pastaprut op. Daar knap ik zienerogen vanop en niet veel later stap ik dan ook in de dinghy. Op naar Phillipsburg voor het carnival! Na de dinghy bij de yachtclub te hebben vastgeknoopt houd ik rond kwart over twaalf een bus aan en ga ik op weg. Niet veel verder stappen ook andere cruisers in, waaronder Uli van de Andrea Helena, een bekende uit Trinidad. We blijken genoeg tijd te hebben om even bij te praten want er staat en file van Cole Bay naar Phillipsburg… Pas een uur later hebben we de rand van Phillipsburg bereikt en start ik mijn wandeling richting het gebouw van de Nederlandse Vertegenwoordiging alwaar ik door Robert-Jan uitgenodigd ben om de optocht te aanschouwen. Al wandelend haal ik het begin van de optocht in en een dik kwartier later vind ik het gebouw van de Vertegenwoordiging. Het pand is aan de hoofdstraat (frontstreet) gelegen en heeft een prachtig en riant balkon met een uitzonderlijk fraai uitzicht. Ook aan de inwendige mensch is gedacht, grote koelboxen met bier/fris/wijn, hotdogs, hamburgers etc. Prima geregeld dus. Met diverse vrienden/familie en vrienden van Robert-Jan en Chris zijn we dus helemaal klaar voor de optocht. En het begin daarvan komt een klein half uurtje later de straat in rijden. Na de Carnivals prinsessen is het de beurt aan de grote trucks met harde muziek en grote groepen kleurig uitgedoste mensen. En het is niet gewoon harde muziek maar echt keiharde muziek. De kids op het balkon hebben allemaal oorbeschermers op en gelukkig heeft RJ een paar extra oordopjes gevonden zodat ik zonder gehoorbeschadiging de dag door kom. Het is in ieder geval een prachtig spektakel en er lijkt geen eind aan te komen. Pas na zessen passeert de staart van de stoet ons balkon. Na gezamenlijk de boel weer wat opgeruimd te hebben krijg ik een lift van RJ, Caro en de kids. We zijn niet de enigen die terug rijden dus ook op de terugweg is het veelal stapvoets rijden. Rond half acht word ik gedropt bij de yachtclub en ga ik rap retour naar mijn bootje. Hoogste tijd om de trommelvliezen wat rust te geven…