Terwijl we nog wat uitbuiken van het ontbijt komt Martijn langsvaren in z’n gemotoriseerde kano en kletsen we even bij. Wanneer hij vertrekt wordt zijn plaats ingenomen door de Blabbers en even later komt ook Ton nog even buurten. Wanneer iedereen weer is vertrokken maken we ons gereed voor vertrek. We gaan vandaag een kijkje nemen in Philipsburg hebben we besloten. Na de dinghy bij de yachtclub te hebben vastgeknoopt vinden we al snel een bus die naar Philipsburg gaat. Voor 2 US$ pp brengt de bus on naar de hoofdstad van Sint Maarten. In eerste instantie lijkt het niet veel, de weg gaat langs uiterst oninteressante bebouwing, soort van industrieterrein zeg maar. In het centrum stappen we uit en al snel zien we dat het een touristtrap is. Feitelijk zijn het twee a drie parallel lopende straten langs het strand. Veel juweliers, kledingwinkels, elektronica en natuurlijk restaurants. Er liggen twee cruiseschepen dus we zijn niet de enigen en de vaak erg vriendelijke uitbaters doen hun best ons en de rest de winkel in te praten. Geheel ongeschonden komen we dan ook niet uit de strijd. Met ieder twee T-shirts wandelen we uiteindelijk dan ook weer verder. Tussendoor snacken we nog een paar bitterballen naar binnen bij het Heineken House, een upscale hotel/restaurant met vanuit de luie banken zicht op het strand. Heel groot is het centrum niet en na een paar uur rondsloffen houden we het dan ook voor gezien en aanvaarden de terugreis. Aan de hoofdweg houden we een van de busjes aan dat naar Maho gaat en dus via Simpson Bay rijden. We kunnen er nog net in en ik mag mijn derrière naast een paar stevige en hoekige dames planten. Het blijken Russische dames van middelbare leeftijd te zijn die hier met een cruiseship zijn gearriveerd. Slechts een daarvan spreekt drie woorden Engels (namelijk ‘are your married?’…) en niet veel later zit ik gearmd vast aan mijn vastberaden en vriendelijk lachende buurvrouw met soepjurk. Ze willen dat we meegaan naar Maho maar wanneer het busje langs Simpson Bay rijdt weten we in een onbewaakt ogenblik te ontsnappen. Weer terug bij de yachtclub loopt het tegen vijf uur en besluiten we nog even naar Lagoonies te gaan voor het Happyhour. Wanneer we aan ons drankje nippen komen ook Maarten en Thea aanwandelen en ze schuiven gezellig aan. Gezamenlijk bestellen we wat tapas om de maag te stillen en terwijl we snacken en drinken komt ook mijn goede vriend Bob (van de Jolly Bob) aanvaren. Het is dus weer gezellig en voor je er erg in hebt is het alweer later dan je zou denken… Licht beneveld varen we terug naar de boot en gaan vrijwel meteen plat. Het was weer een inspannende dag…